فلزات آهنی جایگاه مهمی در صنعت و ساخت و ساز مدرن دارند و استحکام بالا، سهولت پردازش و طیف گسترده کاربرد آنها، آنها را به ماده انتخابی برای بسیاری از پروژههای مهندسی و تولیدی تبدیل کرده است. در کارخانه فولاد آکسینگ، ما در درجه اول انواع مختلفی از مواد فولاد ضد زنگ را ارائه میدهیم. این پست وبلاگ عمدتاً به بررسی این موضوع میپردازد که آیا فولاد ضد زنگ به عنوان یک فلز آهنی طبقهبندی میشود یا خیر و تفاوتهای بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی چیست.
فلز آهن چیست؟
فلزات آهنی عمدتاً به مواد فلزی با آهن به عنوان جزء اصلی اشاره دارند و به طور گسترده در صنعت و ساخت و ساز مورد استفاده قرار میگیرند. فلزات آهنی شامل آهن و آلیاژهای آهن هستند که عمدتاً به فولاد، چدن و چدن خام تقسیم میشوند.
فلزات آهنی دارای خواص مشترکی هستند:
مغناطیسی:بیشتر فلزات آهنی، به ویژه فولاد نرم و چدن، مغناطیسی هستند.
استحکام و سختی:فلزات آهنی معمولاً از استحکام و سختی بالایی برخوردارند و همین امر آنها را برای کاربردهایی که در معرض تنشها و بارهای زیاد قرار دارند، مناسب میسازد.
قابلیت ماشینکاری:فلزات آهنی را میتوان از طریق فرآیندهایی مانند آهنگری، ریختهگری، جوشکاری و ماشینکاری، ماشینکاری کرد.
مستعد خوردگی:به استثنای فولاد ضد زنگ، فلزات آهنی در محیطهای مرطوب مستعد زنگزدگی هستند و برای جلوگیری از خوردگی نیاز به پوشش یا سایر اقدامات حفاظتی دارند.
آیا فولاد ضد زنگ آهنی است؟
جزء اصلی فولاد ضد زنگ آهن است، بنابراین از دیدگاه طبقهبندی متالورژیکی، آنها به عنوان فلزات آهنی طبقهبندی میشوند. اگرچه ترکیب آلیاژی خاص فولاد ضد زنگ (مانند کروم، نیکل، مولیبدن و غیره) به آن خواص متفاوتی نسبت به فولاد کربنی معمولی و چدن میدهد، مانند مقاومت در برابر خوردگی و در برخی موارد خواص غیر مغناطیسی، اما این تفاوتها جایگاه آن را به عنوان سیاه در طبقهبندی فلزات تغییر نمیدهد.
ترکیب شیمیایی:فولاد ضد زنگ آلیاژی از آهن است که معمولاً حاوی حداقل 10.5٪ کروم است و ممکن است حاوی عناصر دیگری مانند نیکل، مولیبدن، منگنز و غیره نیز باشد. اگرچه این عناصر به طور قابل توجهی خواص فولاد ضد زنگ را تغییر میدهند، اما جزء اصلی آن هنوز آهن است.
مغناطیس:اگرچه فولادهای زنگ نزن آستنیتی در بین فولادهای زنگ نزن (مانند فولاد زنگ نزن 304 و 316) اساساً غیرمغناطیسی هستند، در حالی که فولادهای زنگ نزن فریتی و مارتنزیتی (مانند فولاد زنگ نزن 430 و 410) مغناطیسی هستند، اما تغییرات در این خواص مغناطیسی بر طبقهبندی آنها به عنوان فلزات آهنی تأثیری ندارد. برای اطلاعات بیشتر به وبسایت خبری مراجعه کنید.اخبار فناوری.
تفاوت بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی چیست؟
تفاوتهای قابل توجهی بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی (مانند فولاد کربنی و چدن) وجود دارد. این تفاوتها عمدتاً در ترکیب شیمیایی، عملکرد و زمینههای کاربرد منعکس میشوند. در اینجا برخی از تفاوتهای اصلی آورده شده است:
ترکیب شیمیایی
فولاد ضد زنگ: حاوی حداقل 10.5٪ کروم است و ممکن است حاوی نیکل، مولیبدن، تیتانیوم و سایر عناصر باشد. این عناصر آلیاژی به فولاد ضد زنگ مقاومت در برابر خوردگی منحصر به فرد و سایر خواص عالی آن را می دهند.
فلزات آهنی سنتی: اجزای اصلی آهن و کربن هستند که معمولاً عناصر آلیاژی ندارند یا عناصر آلیاژی بسیار کمی دارند. فولاد کربنی و چدن رایجترین فلزات آهنی سنتی هستند.
مقاومت در برابر خوردگی
فولاد ضد زنگ: به دلیل وجود کروم، یک لایه محافظ متراکم از اکسید کروم روی سطح تشکیل میشود تا به طور موثر از خوردگی بیشتر جلوگیری کند. فولاد ضد زنگ مقاومت خوردگی بالایی در محیطهای مرطوب، مواد شیمیایی و محیطهای اسیدی و قلیایی دارد.
فلزات آهنی سنتی: مستعد زنگزدگی و خوردگی، بهویژه در محیطهای مرطوب، که نیاز به پوشش یا سایر اقدامات حفاظتی برای جلوگیری از خوردگی دارند.
مغناطیس
فولاد ضد زنگ: فولادهای ضد زنگ آستنیتی (مانند فولاد ضد زنگ 304 و 316) عموماً غیر مغناطیسی هستند، در حالی که فولادهای ضد زنگ فریتی و مارتنزیتی (مانند فولاد ضد زنگ 430 و 410) مغناطیسی هستند.
فلزات آهنی سنتی: معمولاً مغناطیسی هستند.
استحکام و سختی
فولاد ضد زنگ: این فولاد استحکام و چقرمگی بالایی دارد و میتواند تنش و تغییر شکل زیادی را بدون ترک خوردن تحمل کند. انواع خاصی از فولاد ضد زنگ عملکرد خوبی در محیطهای با دمای پایین دارند.
فلزات آهنی سنتی: استحکام و چقرمگی کمتری نسبت به فولاد ضد زنگ دارند. فولاد کربنی نسبتاً قوی و چقرمه است، در حالی که چدن شکننده و مستعد ترک خوردن در اثر ضربه است.
کاربرد
فولاد ضد زنگ: به طور گسترده در مناطقی که نیاز به مقاومت در برابر خوردگی بالا و ظاهر زیبا دارند، مانند تجهیزات پردازش مواد غذایی، تجهیزات پزشکی، ظروف آشپزخانه، تجهیزات شیمیایی و دکوراسیون معماری و غیره استفاده میشود.
فلزات آهنی سنتی: معمولاً در سازههای ساختمانی، ماشینسازی، صنعت خودرو، پلها و راهآهن و غیره، معمولاً در محیطهایی که به مقاومت در برابر خوردگی بالایی نیاز ندارند، استفاده میشوند.
خلاصه
از دیدگاههای مختلف - ترکیب شیمیایی، مقاومت در برابر خوردگی، خواص مغناطیسی، خواص مکانیکی، کاربردها و طبقهبندی متالورژیکی - فولاد ضد زنگ در واقع یک فلز آهنی است. ویژگیهای منحصر به فرد آن، مانند مقاومت در برابر خوردگی افزایش یافته و مغناطیس متغیر، آن را از فلزات آهنی سنتی مانند فولاد کربنی و چدن متمایز میکند، اما طبقهبندی اساسی آن را به عنوان یک فلز آهنی تغییر نمیدهد.
زمان ارسال: ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴









